زندگی به سبک دکتر مهرآزاده

زمانی که انسان متمرکز میشود روی خوبیها و زیبایی های زندگی و در حقیقت ذهنش را کنترل می کند تا بتواند روی مواردی که میخواهد انها و شبیه انها را تجربه کند، اتفاقات را به بهترین شکل لمس میکند. یکی از مواردی که کمک میکند به این تجربه ها پذیرش این اصل است که هر اتفاقی به من بستگی دارد که انرا چگونه ببینم من مسوول نگاه خودم هستم. من مسوولیت زندگی ام را می پذیرم و قبول میکنم هیچ کسی نمیتواند مرا از مسیر خوشبختی خارج کند مگر من به او اجازه بدهم. کسی نمیتواند مرا خشمگین کند مگر من انتخاب کنم که به خشم او اعتنا کنم و به ان فکر کنم و با خودم در مورد او گفتگو کنم از ان فرد عصبانی شوم و در نهایت خشمگین شوم. سوال این است که ایا کسی مرا مجبور کرده به چنین موضوعی فکر کنم و با خودم صحبت کنم؟ این پروسه انتخاب من است . من میتوانم به خودم نه شخص مقابل، بگویم هر جوری که دوست داری بیندیش من مسوول انتخاب تو نیستم من مسوول انتخاب های خودم هستم و بس. ابن مدل فکری را در ذهن بگذرانیم و سپس عمل کنیم ما هرگز و هرگز و هرگز نمیتوانیم دیگران را تغییر دهیم یا کنترل کنیم ما فقط می توانیم خودمان را تغییر دهیم ، خودمان را کنترل کنیم. این مسیرکسانی است که خوشبختی را دایما تجربه می کنند.